18-10-2011

gastarbeider nummer 1



Photo-copy schrijft:



Guido en Georges, onze grote voorbeelden.


Elza zit met de handen in het haar. Massa’s werk en veeeeel te weinig tijd. Daarom vroeg ze mij een gastblogpost te schrijven. Maar ja, da’s makkelijker gezegd dan gedaan, want ja, waarover moet ik dan schrijven? Ik heb er een heel weekend over nagedacht en plots wist ik het. Ik ga iets schrijven over Georges en Guido.

Voor jullie 2 illustere onbekenden, maar voor ons twee heel belangrijke mensen in onze carrière. Zoals jullie misschien wel weten zijn Elza en mezelf een creatief team. Ik ben de Copywriter en zij is mijn Art Director. Of ben ik haar Copywriter?

Toen wij in 2000 begonnen bij een groot reclamebureau in Brussel, zaten Georges en Guido daar al bijna 30 jaar. Al 25 jaar waren ze een hecht team. Georgeske, zoals we hem noemden (’tis dan ook een kleine kabouter met een grijs baardje) stond in voor de art direction en Guido was de pennenlikker van dienst.  Georgeske was Franstalig, Guido Nederlandstalig.

Het plezier dat die twee mannen hadden in hun werk, is voor ons altijd een bron van inspiratie geweest. ’t Waren nog twee grotere snotneuzen dan wij. Vol kattenkwaad en deugnieterij. Zij hebben de hoogdagen van de reclame nog gekend. Jaja de tijd van Mad Men.

Om 9u30, 10 uur kwamen ze op hun gemakje binnen op het bureau. Met de krant onder de arm. Die werd eerst heel grondig gelezen en dan werd er een klein uurtje gewerkt. Rond half twaalf begonnen ze rond te bellen om samen met vrienden een hapje te gaan eten. Tegen 15 u waren ze daar terug, nog snel effe een Chimay uit de koelkast halen en dan weer aan het werk.

Ik weet niet hoe ze het deden, maar toch kwamen ze steeds opnieuw met leuke creaties af waar het plezier letterlijk van af spatte. Terwijl wij, de fysieke snotneuzen,  moesten zwoegen en zwoegen om tot een zelfde resultaat te komen.

Maar toen werd Guido ziek. Heel erg ziek. Hij kreeg kanker, de gemene soort waarvan men niet kan genezen. In die laatste momenten hebben Georges en Guido toch nog de meest succesvolle campagne gemaakt van hun leven. Eentje voor VW.

Ze was zelfs zo goed dat ze een prijs wisten te winnen in Cannes, zowat de Oscars voor de internationale reclame. Jammer genoeg was Guido toen al te ziek om hem af te halen. Ik zie Georgeske daar nog staan op dat podium. Blij en verdrietig tegelijk. Ik hoor het hem nog roepen: “c’est pour Guido!”. Zo schoon.

Georgeske en Guido, jullie zijn voor ons de warmste herinnering uit onze reclametijd. Een voorbeeld van hoe mooi en hoe waardevol vriendschap en collegialiteit kan zijn.
We hebben jullie veel te kort gekend, maar jongens, wat een mooie indruk hebben jullie op ons gemaakt.

Onuitwisbaar. 

guido


18 opmerkingen:

  1. wauw, dacht voor het eerst : mag het lettertype ietsje duidelijker, groter ?
    Ik ben echt wel oud aan het worden !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ah ja, en de man op de fiets is Guido. Elza D fietste soms met hem van Leuven naar Brussel. Elza was dan wel de hele dag poempaf, maar kom. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De lat ligt hier al meteen hoog! Schoon postje, PH-C!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. leuk leuk. ook omdat het niet helemaal leuk is natuurlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Knap geschreven Madame Photocopy!

    Reclamewereld.. is een mooie wereld. Heb aan begin van mijn prof. carriere er ook nog gewerkt en die baas was ook zo'n toffe. Zo tof, dat ik er nu nog contact mee heb! Via JP was het bij mij destijds.

    Christel

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh, ik wist niet dat jullie zo'n reclame madammen achtergrond hadden.
    Volgens mij hebben Guido & Georges ook heel wat over Elza & Ann afgekletst tijdens hun middagpauzes ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Leuk om zoirts als herinnering te hebben:)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. ik ben mijn hoofd dus nu keihard aan het pijnigen over wie georges en guido zijn he! echt! ik word volgens mij voledig dement. maar ik weet het natuurlijk niet meer zeker.
    En koppijn dak nu krijg.
    schoon postje.
    maar nu moek efkes verder nadenken.
    ts t is da nu echt allemaal zo lang geleden....

    BeantwoordenVerwijderen
  9. een hint mag je geven want ben nu al bekanst twee dagen aan 't denken...en ik moet ook nog werken.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Beste Elza D en photocopie,

    wat heerlijk om dit tekstje te lezen. Heel bijzonder en onverwacht.Het maakt me dankbaar en blij. Guido is namelijk mijn vader. Mooi om te weten dat hij (en georges) zo'n indruk hebben nagelaten. Ik ben heel benieuwd naar meer van jullie herinneringen. Mag ik eens mailen?
    siska vastesaeger

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Siska, natuurlijk mag je ons mailen. We zullen met veel plezier en warmte nog meer verhalen kunnen vertellen.
    Veel liefs,
    elza.d@skynet.be en ann.help@telenet.be

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik ben blij dat je het tekstje leuk vindt, Siska. Je mag ons altijd mailen voor de straffe verhalen. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen