13-04-2010
Eetgewoontes
Ergens op een of ander geweldig interessant forum ging het over eten delen. Ik ben daar tegen.
Toen de dieren nog spraken en ik in de middelbare school zat, nam ik altijd dubbel eten mee. Twee wafels, Twee stukken cake, Twee koeken. Mijn vriendinnen waren namelijk nogal verzot op de appelsiencake en de zachte wafels van mijn mama. Mijn mama is de beste wafelbakster ter wereld, het moet gezegd. Ook had ik soms een zeer geliefde boterham mee. Maar daarover later meer want er hoort een fotooke bij en ik heb momenteel niet de juiste ingrediënten.
De dubbele koeken dus. In die omstandigheden vond ik delen helemaal niet erg. Ik was erop voorzien en ik moest mijn vrienden te vriend houden hè.
Maar durf NOOIT, echt NOOIT, een hap uit mijn bord nemen. Daar ben ik nog meer tegen! Ik ben een onbewuste hapjesschikker. Ik verdeel -geheel automatisch- mijn porties vlees, groenten en patatten in gelijke happen. Elke hap die ik neem bevat evenveel van de drie. Al heb ik een half worstje en moet ik dat ik 30 stukjes snijden, het zij zo. Elke hap die in in mijn mond steek is gelijk. En het allerlaatste op mijn bord is de koningshap: het beste stukje vlees, 1 volledig boontje met drie stukjes gestoofde ajuin en aan halve aardappel. Niks meer, niks minder. Owee diegene die mijn eet-orde durft verstoren.
Zaterdag komen de oude schoolvriendinnen eten ten huize Elza. Ze zijn bij deze gewaarschuwd.
Misschien moet ik aan mijn mama maar eens heel lief vragen om wafels te bakken?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
oohh neen eetautisme
BeantwoordenVerwijderenbij deze nodig ik je niet direct uit om te komen eten, onze kleine Alba pikt het eten van uw bord alvorens aan het hare te beginnen...
BeantwoordenVerwijderen@ jipie, da's dan nog Elza's normale trekje. :D
BeantwoordenVerwijderenlolll, mijn zus heeft dat dus ook, vreselijk!!! uit mijn bord moogt ge ook niet pikken en ik deel ook zeker geen twix of een stuk chocolade dat ik gepland had van alleen op te eten. Dat komt niet door gelijke porties die ik wil innemen, maar dat komt omdat wij vroeger ALLES moesten delen met broer en zussen. ÉÉN mars werd dan gedeeld door 4 en dat klein stukske mochten we dan opeten. En sinds ik niet meer thuiswoon deel ik dus NIKS meer, nog geen glas water. Erg he.
BeantwoordenVerwijderen:-D, ik herken een hele oude vriendin in jouw eetgewoontes... En naast cake (ook gewone cake) en wafels maakte mijn vriendinneke haar mama de lekkerste oren ter wereld!!!!
BeantwoordenVerwijderenEn ik heb nog NOOIT van mijn vriendinneke een hap van haar bord genomen, ALLEEN van haar cake, wafel en oor...
tot zaterdag
xxx
ps: moet ik iets meebregen? En je weet: GEEN VIS pour moi AUB
Tempting, wat doe je als ik iets uit je bord durf te pieken?
BeantwoordenVerwijderenIsabel, een vork in uw oog. Om te beginnen.
BeantwoordenVerwijderenMisske, Die oor, daar ga ik het later nog over hebben. :-)
TanteHilde, ik heb compassie met u. Effenaf triestige jeugd.
Ann, gij ook een vork in uw oog.
Vermiljoen, geen probleem als ik dat op voorhand weet. Ik kan mij dan voorzien hè,
Jipie, ja, da's mijn enige negatieve punt.
Haha, Elza doesn't share food :-)
BeantwoordenVerwijderenIk heb zo een man, een schoonmoeder, een schoonzus,... euh, eigenlijk mijn hele schoonfamilie!
Het ergste wat een mens kan doen, is wel het allerlaatste stukje uit iemands bord wegplukken, want dat is inderdaad altijd het zorgvuldig uitgekozen 'beste hapje'!
Herkenbaar dus :-)
Ok ik zal het maar niet riskeren....
BeantwoordenVerwijderenIk heb hier een dochter die haar laatste hap zou delen met iedereen maar een andere dochter die het liever zelf opeet, een klein Elzake dus!
Haha herkenbaar om te lezen. Ik doe dat ook, mijn happen verdelen. En als ik een boterham met kaas beleg, snij ik de kaas in stukskes zodat het mooi past. Slik heel confronterend zo'n blogstukje
BeantwoordenVerwijderenOja boterhammen.... Daar had ik zelfs nog niet aan gedacht. Die moeten ook volledig tot op de rand belegd zijn, overal even veel. niks dubbel en zeker niks droog. Dat is een secuur werkje, bokes smeren.
BeantwoordenVerwijderen