falafel

Normaal steekt dat tussen het turks brood, op een bed van groensels en daarover een kwak yoghurtdressing (met citroen en peper en zout en - als ik niet meer moet kussen - ook met look)


Aangezien er toch ergens iets misgelopen was met mijn turks brood (de dikte, niet de smaak want die was voortreffelijk), heb ik het al slaatje gepresenteerd. Smaakt even goed, enige verschil is de gezelligheid en het gesmos van het pita-eten dat ontbrak.


De falafel dus. (voor de niet kenners: vegetarische pitavulling op basis van kikkererwten)


Wat draait ge daar in:

1 (400g) blik kikkererwten, uitgelekt

1 ui,

handvol peterselie

2 teentjes knoflook

1 ei

2 tl gemalen komijn

1 tl gemalen koriander

1 tl zout

peper

cayennepeper

1 tl citroensap

1 tl bakpoeder

1 eetl olijfolie

100 gr droge broodkruimels (chapelure)

olie om te bakken

Prak de kikkererwten samen in een grote kom tot en dikke brij. Dit is het vermoeiendste deel van de bereiding. De rest is easy. Gebruik geen blender want anders wordt het te dun.

Pureer de ui, peterselie en knoflook in een blender en roer dit door de geprakte kikkererwten.

Doe het ei, komijn, koriander, zout, peper, cayenne, citroensap en bakpoeder in een kom en roer dit, samen met de olijfolie, door het kikkererwtenmengsel heen. 

Voeg geleidelijk aan de broodkruimels toe tot het mengsel niet plakkerig is maar nog wel goed een geheel blijft vormen. Voeg meer of minder broodkruim toe indien nodig. Vorm balletjes ter grootte van een okkernoot en druk ze plat tot een schijfje.

Verhit de olie in grote bakpan op een matig heet vuur. Frituur de falafel in de hete olie aan beide kanten bruin. (Enkele minutjes per kant volstaan)

Voor 1 keer heb ik niet te hard gepushed opdat ze hun bord zouden leegeten, die wijvekes van mij. Die carnivoren moeten nog opgevoed worden. Maar ik heb met veel plezier hun falafellekes op mijn bord gelegd en opgegeten. De zondaars. Spijtig dat meneer D het wel lustte.