de boerin en het groene monster

Het leek de start van een mooi verhaal...
Maar al gauw bleek dat de lieve droomprins een strenge en veeleisende man was. Ze woonden in een heel groot huis. Boerinnetje kuiste heel de dag. Haar man had bovendien de vervelende gewoonte om zijn schoenen overal te laten rondslingeren en boerinnetje werd dan opgedragen om de schoenen te zoeken en te poetsen tot ze blonken als een spiegel. 
Ze poetste tot de nacht. 






Daarna wachtte de afwas. Borden en borden en borden moest ze schrobben want natuurlijk woonde heel de familie bij hen in. Zijn moeder die haar sigaretten altijd doofde in haar aardappelen. Zijn vader die al een beetje vergeetachtig was en daardoor tot 5 nieuwe borden uit de kast nam, niet wetende dat hij er al 5 leeggegeten had. Hun 8 kindertjes, de ene al wat heviger dan de andere. Er was zelfs een Chineesje bij. Boerinnetje had haar man verteld dat dat normaal is als je de avond voor de bevalling rijst eet. Dan waren er nog de nonkels en tantes, hun kinderen en niet te vergeten 47 honden en een paar ganzen. Arme boerinnetje.... uren en uren aan de afwas.





Na de kuis, het schoenenpoetsen en de afwas moest ze nog drank gaan halen voor haar man. Die moest ze telkens op een andere plek verstoppen voor haar schoonmoeder. De oude vrouw had een groot drankprobleem.





Boerinnetje kon het niet meer aan.


Van een vrouw met haar op haar kin had ze al vernomen dat er een zekere Niko in de buurt woonde die gespecialiseerd was is het redden van overspannen vrouwen van circusartiesten met een schoenenfetisch en met inwonende familie met een drankprobleem. Dat was misschien haar enige redding. Vol goede moed belde ze aan bij Niko.





Na enkele seconden hoorde ze zware voetstappen en de deur ging piepend open. 


Het boerinnetje schrok zich een hoedje. En een bult. (Nu paste ze alvast beter bij haar man die ook een rugprobleem had.)  


Voor haar stond een gruwelijk groen monster.





Het monster brulde en brulde en zwaaide met zijn poten. Boerinnetje was aan de grond genageld.
De Groene wrikte en wroette aan zijn monsterachtige groene gezicht. Boerin wist niet wat te doen. Ze kon geen geluid meer uitbrengen...





Ze had nog nooit zoiets engs gezien. Arm boerinnetje.





Plotseling scheurde het gezicht van het monster open. Er kwam een tweede monster te voorschijn! 


WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA! schreeuwde het meisje.






Boerinnetje gaf een vuistslag recht in het gezicht van het tweede monster. Het monster viel achterover en boerin liep zo snel ze kon naar huis. 


Recht in de armen van haar liefste.





Eigelijk was het thuis toch zo slecht nog niet, besefte ze nu. Ze had een mooi huis, lieve kinderen en een man die van schoenen hield. Wat kan een vrouw nog meer wensen. 
Ze gaf haar man een dikke knuffel en ging aan de slag voor kind nummer 9. Of 10, een mens houdt dat allemaal niet meer bij hè. 





Wat was ze gelukkig!